بیوگرافی جدید از ترلان پروانه و ازدواج وی با ارسلان قاسمی

بیوگرافی ترلان پروانه

بیوگرافی ترلان پروانه : در وبلاگ میریم جلو قصد داریم برای شما دوستان  عزیز این وبلاگ جدید ترین بیوگرافی از ترلان پروانه رو قرار بدهیم در ادامه با ما همراه باشید

ترلان پروانه بازیگر و نوجوان ایرانی متولد ۱۸ تیر ماه ۱۳۷۸ است.

زمینه فعالیت : بازیگر

ملیت : ایرانی

تولد : ۱۸ تیر ۱۳۷۸

شیراز

جوایز : – دریافت پروانه زرین از بیست و پنجمین جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان.(در سال ۱۳۹۰)

زندگی شخصی ترلان پروانه

در خانواده فرهنگی و هنرمند در شهر شیراز بدنیا آمد، در سه سالگی از طرف چند شرکت تبلیغاتی برای ساخت تیزر دعوت به کار شد و همزمان در برنامه‌های آموزشی شبکه جام جم و شبکه یک سیما به ایفای نقش پرداخت و در فیلم سینمایی رویای آخر به کارگردانی آقای مهرداد خوشبخت و سریال بچه‌های خیابان به کارگردانی آقـای همایون اسعدیان و تئاتر آفتاب و درخت نقشی کوتاه اجرا نمود. پس از نشان دادن استعداد خود کارش را به طور جدی در سینما، تلویزیون و تئاتر ادامه داد. او تا کنون بیش از ۶۰ کار سینمایی و تلویزیونی انجام داده‌است.

ترلان پروانه در جشنواره فیلم کودک و نوجوان به خاطر بازی در فیلم “آهوی پیشونی سفید” برنده “پروانه زرین” به عنوان بهترین بازیگر دختر شد. (در سال ۱۳۹۰)

ورزش مورد علاقه او

ورزش مورد علاقه ترلان پروانه بستکبال می باشد و به زبان خودش که گفته هست اگر موقیت پیدا کنم دوچرخه سواریم می کنم و به اسب سواریم خیلی علاقه مند هستم

شایع ازدواج او با ارسلان قاسمی

ترلان پروانه این چنین گفت درباره این خبر چون ما دو هر دو از بچگی خیلی باهم در اکثر فیلم ها بازی کرده ایم ور در جوران جوانیم چند تا فیلم باهم بازی کردیم همه یک برداشت بد درباره ما برداشته اند و فکر کرده اند ما با هم ازدواج کرده ایم ولی این یک خبر اشتباه می باشد

کمک به پدر و مادر توسط ترلان پروانه

مادر ترلان پروانه علاقه زیادی به بازیگری دارد و حتی مدتی قبل از ازدواج در زمان دانشجویی در تئاتر فعالیتهای هنری انجام میداده. او و پدرم بزرگترین مشوقهای من بودند. به همین دلیل وقتی برای اولین بار در ۳ سالگی خانمی در فرودگاه من را دید و به مادرم پیشنهاد بازی من را در یک تیزر تبلیغاتی داد، مادرم با علاقه قبول کرد.

بردن و آوردن و مواظبت از من سر صحنه، به خصوص وقتی خیلی کوچک بودم، برای مادر و پدرم زحمت زیادی داشت، اما آنها به عشق اینکه من روزی هنرمند بزرگی شوم، همه این سختیها را قبول کردند. آنها همیشه با من سر صحنه بودند و حتی وقتی مادر و پدرم نمیتوانستند بیایند برایم پرستار میگرفتند و او را با من سر صحنه میفرستادند تا تنها نباشم و ساعتهای بین کار با او بازی کنم و کارهای شخصیام را انجام دهد.